Τα χρόνια πέρασαν, τα παιδιά της τα μεγάλωσε και τα πάντρεψε σε άλλα μέρη,μακριά απ' το χωριό τους .Κάποτε η μάνα αρρώστησε βαριά και θέλησε να δει τα παιδιά της για να τους δώσει την ευχή της. Μήνυσε λοιπόν στη χελώνα, να πάει να τη δει.
'Οταν εκείνη τ' άκουσε της παρήγγειλε πως είχε πολύ μπουγάδα και δεν μπορούσε να πάει.Η μάνα στενοχωρημένη είπε: Να κουβαλάς τη σκάφη σου σ' όλη σου τη ζωή και ποτέ να μην την αφήσεις! Από τότε η χελώνα κουβαλάει το καβούκι της παντού.
Τότε έστειλε μήνυμα στην άλλη κόρη της, την αράχνη. Όμως κι αυτή αποκρίθηκε:
Τώρα δεν προλαβαίνω! Υφαίνω στον αργαλειό μου αυτό το όμορφο υφαντό και πρέπει να το τελειώσω γρήγορα. Η μάνα πικραμένη είπε: Να υφαίνεις σ' όλη σου τη ζωή και οι άνθρωποι να σου χαλάνε ότι φτιάχνεις! Από τότε η αράχνη υφαίνει αδιάκοπα και οι άνθρωποι καταστρέφουν τους ιστούς της.
Έπειτα η μάνα έστειλε να φωνάξουν τον γιο της το σκαντζόχοιρο. Μα κι αυτός σαν τ΄άκουσε είπε πως έφτιαχνε τα παλούκια στο φράχτη του και δεν είχε χρόνο να πάει να την δει. Απογοητευμένη η μάνα είπε: Να κουβαλάς σ' όλη σου τη ζωή τα παλούκια και ποτέ να μην τα αφήσεις! Από τότε ο σκαντζόχοιρος κουβαλάει τ' αγκάθια στην πλάτη του.
Στο τέλος κάλεσε τη μικρότερη κόρη της,τη μέλισσα. Εκείνη την ώρα ζύμωνε και μόλις άκουσε οτι η μάνα της ήταν άρρωστη τα παράτησε όλα και με τα ζυμάρια στα χέρια έτρεξε κοντά της. Μόλις την είδε η μάνα, την αγκάλιασε, την φίλησε και της έδωσε την ευχή της: Να είσαι πάντα χρήσιμη στους ανθρώπους.Να τριγυρνάς μες τα λουλούδια,το ζυμάρι απ' τα χέρια σου να γίνει μέλι και κερί να λειτουργούν οι εκκλησιές! Από τότε η μέλισσα τριγυρίζοντας στα λουλούδια μας δίνει το μέλι και το κερί.
Το παραμύθι το έγραψα όπως το θυμάμαι απ' τις διηγήσεις της μητέρας μου...
 |
| μέλισσα |
 |
| σκαντζόχοιρος |
 |
| αράχνη |
 |
| χελώνα |
Υπέροχο μας βοηθάτε πάρα πολύ!
ΑπάντησηΔιαγραφή